Σε αυτή την επέμβαση, μία νέα βαλβίδα,  φορτωμένη σε ένα μεταλλικό πλέγμα-στεντ εισέρχεται μέχρι τη θέση της βαριά ασβεστωμένης,στενωμένης βαλβίδος με τη βοήθεια ενός καθετήρα. Μόλις είναι στη σωστή θέση, αφήνουμε το στεντ να ανοιξει, η παλιά βαλβίδα <<συμπιέζεται>> στο αορτικό τοίχωμα και αρχίζει πλέον να λειτουργεί η καινούργια βαλβίδα. Η μέθοδος αυτή ξεκίνησε σαν επέμβαση σωτηρίας(υποκατάστατο) για ασθενείς που δεν μπορούν να υποβληθούν σε ανοικτό χειρουργείο λόγω αυξημένου εγχειρητικού κινδύνου (πολύ μεγάλη ηλικία, νεφρική ανεπάρκεια, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια κλπ) αλλά πια αποτελεί μία μέθοδο που έχει ξεπεράσει πια το χειρουργείο αντικατάστασης της αορτικης βαλβίδος  στις Δυτικές χώρες που δεν τίθενται ζητήματα κόστους, καθώς τώρα εφαρμόζεται και σε ασθενέίς με μέτριο εγχειρητικό κίνδυνο. Yπάρχουν πολλοί τύποι βαλβίδων στην αγορά με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα για κάθε μία από αυτές. Απαιτείται σωστή προετοιμασία του ασθενούς και ενδελεχής έλεγχος της ανατομίας των αγγείων και της αορτής (με αξονική τομογραφία) για να επιλεγεί ο κατάλληλος τύπος  βαλβίδας και το σωστό μέγεθος αυτής.